Lief geweest of toch mee in de zak?

We staan aan de vooravond van Sinterklaas en hier in de straat zijn al heel veel kindjes blij gemaakt. Wanneer ik aan kom rijden in de straat zie ik er al een stel lopen en wanneer ik bij de overburen naar binnen kijk, zie ik ze ook daar zitten. Sint is met zijn Pieten op bezoek.

Ik merk dat hoewel ik de geloof-leeftijd al lang gepasseerd ben (je dacht zeker dat ik nu ging vertellen hoe oud ik was, grapjas 🙂 ) het toch spannend vind. Nu misschien toch meer dan afgelopen jaren. Want waar het eerst (bewust) aan ons voorbij ging, leeft het nu des te meer. Dit jaar vieren wij Sinterklaas! Zoals je misschien gelezen hebt ben ik al enige tijd bezig met het doen van de inkopen. Of eerder gezegd, had ik ontzettend last van keuzestress en wist ik niet wat het moest worden. Maar goed, de cadeaus zijn binnen (check), hulppieten t-shirt maat 86 ligt schoon in de kast (check) en de boodschappen zijn gedaan (bijna check). Dus het feest kan morgen los barsten.

Terwijl mijn man en ik naar het huis van de buren turen (dat rijmt zo leuk) zeggen wij hoe bijzonder het toch blijft. Dit jaar vieren wij Sinterklaas omdat wij nu ons eigen mensje hebben om het mee te vieren. En hoe leuk het andere jaren was, hier kan niets tegen op (sorry). De planning voor morgen is al helemaal uitgedacht. Want zoals jullie nu misschien weten, ik laat liever niets aan het toeval over :-). Dus morgen eerst een halve dag werken en Jasmijn bijtijds bij de opvang ophalen. Kan ze mooi thuis nog even naar bed om zo extra te kunnen genieten in de avond. Terwijl Jasmijn op bed ligt wat hapjes maken om dan rond een uur of half 5 het feest te laten beginnen. Wat ze nog niet weet, al kan het ik het nu tegen haar zeggen en is ze het morgen toch weer vergeten, is dat ze hem morgen weer gaat ontmoeten. Want ja, hij komt, hij komt, die lieve goede Sint. Als het goed is om 19:00 uur (want dat hebben wij afgesproken, zie ook hier niets aan het toeval overgelaten :-)). Wij zijn er helemaal klaar voor, nu nog zien dat wij het droog kunnen houden (ik, niet het weer). Iets dat met de optocht en tijdens de eerste ontmoeting met Sinterklaas niet is gelukt (Jasmijn wel, mama niet :-).

Dus nu nog één nachtje slapen en dan is het zo ver! Wij gaan genieten, hebben jullie toch ook gedaan?

Kim ~stiekem verliefd op zwarte piet!