Terrible Two’s – How about that

Iedereen heeft mij er voor gewaarschuwd. De terrible two’s. Daar kwam vaak gelijk de mededeling achteraan van….met 3,5 jaar oud wordt het nog veel erger. Oke thanks he, hele fijne gedachte. Ik wuifde het altijd een beetje weg. Die terrible two’s, hoe erg konden ze nu daadwerkelijk zijn. Nou ik zal het je vertellen….. ik heb er om gehuild. Alleen al om het feit dat, ik mijn op dat moment woedende meisje, niet kon helpen.

Les over mijzelf
Jasmijn is een heerlijk kind, laten wij dat voorop stellen. Ze zet graag gekke stemmetjes op en is bovenal erg lomp. Het geen vaak voor leuke en grappige situaties zorgt. Op dit moment heeft ze ook de neiging om je de hele dag na te praten én na te doen. Erg confronterend kan ik je vertellen ;-). Want zo heb ik ook een paar dingen over mij zelf geleerd. 1. Ik zeg nogal vaak het woord; Jeetjemina. Hoe ik dit weet? Jasmijn zegt het in elke zin die zij uitspreekt, net zo lang tot het bloed irritant wordt. 2. Ik lach vaak hard, ook dit werd mij prima voorgespiegeld. 3. Als ik bel, gebruik ik veel gebaren, ook dit heb ik meerdere malen voorbij zien komen bij Jasmijn. Die belt daarintegen niet met een telefoon, maar met een rood of paars houten blokje.

Teugels aantrekken
Jasmijn luistert over het algemeen erg goed. Nee is nee, en hoewel ze het vaak een tweede keer probeert, weet ze ook dat die poging bij mij zinloos is. Waarom zeg ik bij mij…..omdat het bij haar vader nog wel eens anders is. Die heeft namelijk geen ruggengraat. Nu met de terrible two’s was het tijd om de teugels weer eens wat strakker aan te trekken. Daar was ook Pascal het met mij over eens. Want waar je Jasmijn een vinger speelruimte geeft, vreet zij je hele arm op. Het aantrekken van de teugels bleek het startsignaal voor driftbuien. Ik wist niet dat er zo’n klein monster in mijn kind zat. Gelukkig kwam na de boosheid verdriet en kon ik mijn taak als moeder vervullen. Ik heb haar heel lang getroost. Jasmijn weet niet dat zij ondertussen, ook mij aan het troosten was, want jeetje wat ben ik geschrokken.

Googlen
Net zoals alle andere ouder, google ik het gedrag van mijn kind(nu niet zeggen, dat je dat niet doet he;-)). Zo kwam ik op de Terrible twos pagina van Wikipedia en ik kan je zeggen, daar heb je helemaal niets aan. Waar wikipedia voorheen mijn to-go-to pagina was, als ik iets op wilde opzoeken, is de invulling van deze pagina betreffende de terrible two’ beneden maats. En toen besefte ik mij, dat dit natuurlijk volkomen logisch is, want als ouders deze pagina zouden aanvullen c.q. invullen, dan zouden er misschien wel minder kinderen geboren worden ;-).

Die terrible two’s, daar moet ik wel bijna vanaf zijn, want Jasmijn wordt over een paar dagen immers drie. Ze zullen vast als donderslag bij heldere hemel, over zijn die driftbuien :-). Jaja, ik weet het, zo werkt het niet. Maar als moeder moet je jezelf toch af en toe een beetje voor de gek houden ;-).

Lieve groet, Kim