Baknijd, weegschaal strijd
Het is er nog niet van gekomen om een foto van mijzelf, op mijn blog, te plaatsen. En wanneer ik daar over nadenk, is het er misschien wel van gekomen, maar ben ik nooit tevreden met de foto’s die ik van mijzelf zie. Ik ben blij met mijzelf, begrijp mij niet verkeerd, maar er zijn zeker punten waar ik onzeker over ben. Zo blijft er de eeuwige strijd met de weegschaal.
Uiteraard heb ik elke methode al geprobeerd en ben ik een meester geworden in jojoën. Helaas heb ik het dan niet over dat leuke stuk speelgoed maar over de maat 36 tm maat 44 die ik in mijn kledingkast heb hangen.
Ik kan met overtuiging zeggen dat ik veel methodes heb gebruikt om mijn gewicht onder controle te houden. Alle bekende en minder bekende methodes zijn wel aanbod gekomen. Onderdeel van al deze methodes is dat je ze volgens de “spelregels” moet uitvoeren, en dat is nu precies, waar het bij mij misgaat. Elke dag was er wel een moment waarbij ik dacht, als ik dit nu eet, dan compenseer ik dit vanavond. Als ik nu nog alles zou moeten compenseren mag ik tot eind 2040 niets meer eten.
Het meeste succes heb ik geboekt met de Weight Watchers. Ik ben veel kilo’s verloren en een hoop kilo’s zijn er ook afgebleven. Maar toch zit ik nog met dat laatste restje (iets wat, als het op mijn bord zou liggen zo weg zou zijn). Mijn probleem is dat ik heel goed weet hoe het niet moet maar dat ik een nieuwe vorm van baknijd heb ontwikkeld.
Deze baknijd gaat hand in hand met bodemdrang, een hele goede combinatie :-(. Dit maakt dat, wanneer ik zie dat een zak chips, chocolade of ander soort van lekkernij de term hersluitbaar op het etiket heeft staan, ik in een lachsalvo uitbarst. Deze lachbui komt voornamelijk voort uit het feit dat ik nog nooit een zak of verpakking heb hersloten. De enige handeling die bij mij naar boven komt is de lege verpakking in de prullenbak gooien. Iets waar ik misschien niet zo trots op zou moeten zijn ;-). Mijn baknijd en bodemdrang heeft ervoor gezorgd dat ik een andere manier moet vinden om fit te blijven. Want fit worden, dat is iets wat ik heel graag zou willen.
Door mijn omgeving ben ik geïnspireerd om mij op te geven voor de On-Ramp bij CrossFit Arnhem. Ik start op 8 september. Moedigen jullie mij digitaal aan om op koers te blijven. Ik weet zeker dat ik de steun kan gebruiken. Want als ik de verhalen zo hoor, staat mij behoorlijk wat ,spierpijn, te wachten. Maar goed ik ga er voor en zal de CrossFit verslinden, net zoals het eten wat vanavond op mijn bord ligt :-).
Kim